मीना अधिकारी

लेखक ज्ञानु बुढाथोकीसँगको मेरो पहिलो भेट बिर्तामोडको साई पार्टी प्यालेसमा आयोजित एउटा भव्य साहित्यिक  कार्यक्रममा जुरेको थियो ।

क्यान्सर लागेर जीवन र मृत्युसँग संघर्ष गरिरहनु भएको भन्ने कुरा अरुबाट नै जानकारी पाएकी हुँ । उहाँको पहिलो कृति याङरुप उपन्यास उक्त कार्यक्रममा विमोचन भएको थियो ।

ताप्लेजुङ जिल्लाको पूर्वी भागलाई याङरुप क्षेत्र भनिँदो रहेछ । यही नाममा उहाँले किताबको कभरपट्टि याङरुपको तस्वीर राख्नु भएको छ । कृतिकार ज्ञानु बुढाथोकी रोग लागे पनि आत्मबल दह्रो पारेर हाँस्न सक्ने र समयलाई एकै रति पनि खेर नफालिकन दुःख दर्दलाई बिर्सिएर बाँच्दै केही गरौँ भन्ने साहसिलो ब्यक्ति हुनुहुँदोरहेछ । मान्छे साधारण भए पनि उच्च मनोवल भएका ज्ञानु सरलाई म यसरी नै चिन्दछु ।

उहाँले यो उपन्यासभित्र कसैको पनि भूमिका लेखाउनु भएको छैन । यो पहिलो कृति भए पनि अव्बल छ ।

यो उपन्यास किन लेखियो भनेर उहाँ आफैले यसरी परिभाषा गर्नु भएको छ ।

१. काललाई झुक्याउन

२. मै मरी जाउँला, कथा हराउला भन्ने डर

३. बा (बुवा)को अनुहार 

४. आमाले किन छोडी जान्छन्, आफ्नै मुटुका टुक्राहरु ? को उत्तर

५. साथी सबैभन्दा माथि 

६. याङरुप चिन्हाउने आँखीझ्याल

७. फावा जिन्दगीलाई लेखनतिर

यही परिभाषामा कृतिको सार पनि भेटिन्छ ।

यो याङरुप क्षेत्रको परिवेश समेटिएको सामाजिक उपन्यास हो । जसमा जम्मा ३६ वटा शीर्षकमा उपन्यास सलल बग्छ । भित्र पसेर पढ्दै जाँदा आफूलाई आपतविपत परे पनि आत्मबल दह्रो पारेर हिड्नुपर्छ भन्ने शिक्षा पाइन्छ । 

तीनसय एक्काइस पेजमा रहेको यो पुस्तक पढ्नै पर्ने पुस्तक रहेछ । ज्ञानु बुढाथोकी सरलाई हार्दिक बधाइ तथा शुभकामना ।